W drugim roku Twoje dziecko nadal się rozwija, zdobywa nowe umiejętności i poznaje świat. Jest to ważny dla was okres, będzie to intensywny czas, gdzie dziecko będzie się uczyć coraz to nowych rzeczy, które często mogą Cię przyprawić o zawrót głowy, jednak raczej taki pozytywny.
W pierwszym roku twoje dziecko rosło jak szalone, teraz, nie będzie się to już działo tak szybko. Twoje dziecko przez kolejny rok przytyje o jakieś 2 kilogramy i urośnie o około 12 centymetrów. Po pierwszym roku życia Twoje dziecko umie już panować nad swoim ciałem, tak jak pisaliśmy w poprzednim artykule, ale teraz nauczy się bardziej skomplikowanych rzeczy.
W 13 miesiącu, Twoje dziecko potrafi się już samodzielnie podnosić w pionie, a później wracać do pozycji wyjściowej. Zacznie stawiać pierwsze kroki, samodzielne – choć nie do końca stabilne, ale przy pomocy mebli czy kanapy może już całkiem sprawnie się przemieszczać.
Zdarza się, że niektóre dzieci potrafią już samodzielnie i sprawnie chodzić, ale nie martw się, każde dziecko w trochę innym czasie nabywa tą umiejętność.
W tym miesiącu Twoje dziecko zaczyna już samodzielnie trzymać kubek, a jego ręce są coraz bardziej sprawne.
14 miesiąc, to ten w którym Twoje dziecko już powinno spokojnie radzić sobie z chodzeniem, stoi pewnie na nogach i nie trzyma się innych przedmiotów, pewnie nie znaczy do końca stabilnie, ale potrafi chwiejnym krokiem przejść przez pokój. Miejmy na uwadze, że mały upadek to nic złego.
W tym miesiącu jako matka, możesz też porzucić nocne karmienie, Twoje dziecko ma już świetnie rozwinięty układ pokarmowy i nie powinno się budzić – jeśli to robi to prawdopodobnie z przyzwyczajenia.
15 miesiąc, to miesiąc w którym Twoje dziecko przemieszcza się po pokoju bez większych upadków, które zdarzają się o wiele rzadziej. Twój maluch potrafi sięgać po małe zabawki próbującz nimi chodzić. Potrafi je też wyciągać z różnych miejsc, jak pudełeczek czy kartoników, potrafi je rozrzucić i nazwijmy to po imieniu, robi niezły bałagan. Twoje dziecko dostrzega również schody i chętnie się na nie wspina.
Twoje dziecko oprócz tego, że chodzi, zaczyna uczyć się skakać, tak to już 16 miesiąc życia Twojego maluszka, z każdym miesiącem będzie go więcej w Twoim życiu i będzie trzeba mieć oczy jeszcze bardziej z tyłu głowy niż do tej pory. W 16 miesiącu Twoje dziecko sprawnie porusza się po pokoju, a do tego z chęcią ciągnie za sobą jakąś zabawkę, np. samochodzik na sznurku lub coś innego. Ręce Twojego dziecka są coraz bardziej dokładne w tym co robią, przedmioty nie wypadają mu już tak z rączek.
17 miesiąc, Twoje dziecko potrafi wejść na kanapę, jak również z niej zejść, wspina się po schodach, jak również schodzi, szuka wygodnych sposobów, aby pokonać te przeszkody. Twój maluch jest coraz silniejszy i sprytniejszy. Potrafi pchać różne przedmioty, więc nie zdziw się gdy dobierze się do krzesła lub innego koziołka. Gdy spadnie mu zabawka, idzie po nią i bez problemu podnosi. Motoryka dziecka również jest na dobrym poziomie, Twoje dziecko potrafi już budować proste konstrukcje z klocków.
Gdy przyjdzie 18 miesiąc, Twoje dziecko może nauczyć się biegać, ale nie tylko, bo prawdopodobnie będzie też umiało chodzić do tyłu, co będzie dla niego świetną zabawą, ale również nabraniem doskonałej równowagi, dlatego próbuje nowych rzeczy. W 18 miesiącu Twoje dziecko jest jeszcze bardziej ruchliwe, pamiętaj Twoje dziecko naprawdę polubiło biegać.
19 miesiąc, to moment w którym Twoje dziecko nie będzie czekać aż zdejmiesz jego ulubiona zabawkę z mniej dostępnego miejsca, jeśli jest wyżej np. leży na stole, Twoje dziecko bez problemu poradzi sobie z tym, żeby ją zdjąć. Potrafi stanąć już na palcach lub złapać się czegoś aby osiągnąć swój cel. Budowanie z klocków nie sprawia mu problemów, a jeśli nie zaczęło jeszcze tańczyć, to niedługo zacznie. Chodzenie po schodach czy unikanie wózka to również nie jest dla niego już problem.
20 miesiąc, nowe odkrycie to piłka, może nie nowe, ale inne, dzieci z powodzeniem kopią już tak piłkę aby trafić w określony cel, chętnie rzucają ją zza głowy, co w wielu przypadkach prowadzi do bardzo komicznych zdarzeń waszym domu. Musisz wziąć pod uwagę jeszcze jedną rzecz. Gdy Twoje dziecko ma 20 miesięcy, robi wszystko, zaczynając o chodzenia, biegania, tańczenia, skakania, wspinania się, na kopaniu piłka kończąc, tak naprawdę Twój maluch nie usiedzi za długo w jednym miejscu, ma dużo energii którą musi spożytkować.
Miesiąc 21 to kontynuacja jego zabaw z miesiąca poprzedniego, z tą różnicą, że potrafi się wspinać jeszcze wyżej lub skakać z łóżka na wyprostowane nogi. A jeśli się zmęczy swoim bieganiem i skakaniem, odpoczywa bawiąc się ulubionymi zabawkami, jeszcze precyzyjniej pracującymi przy tym rączkami.
22 miesiąc to miesiąc w którym Twój maluch odkrywa jeszcze bardziej wspinaczkę, ciekawi go pokonywanie przeszkód np. wejście na ławę i zejście z niej, prawdopodobnie będzie próbował pokonać każdą przeszkodę jaką znajdzie w domu i poza nim.
W 23 miesiącu Twoje dziecko bardzo dużo biega, lubi podskakiwać, tarzać się czołgać, nadal lubi tańczyć, a gdy słyszy jakąś muzykę od razu się za to zabiera. Tak naprawdę robi wszystko co do tej pory, ale jeszcze więcej.
Powiedzmy sobie wprost, 24 miesiąc, to miesiąc w którym zastanawiasz się czy ten skaczący, biegający, czołgający człowieczek, nigdy nie ma niczego dość??. Twoje dziecko w 24 miesiącu bez problemu utrzymuje widelec czy łyżeczkę, bez problemu zapali lampkę czy włączy ulubioną zabawkę. Twój maluch bez problemu rysuje kółka i inne figury, które sobie wymyśli, sprawnie trzyma w ręce kredkę lub ołówek. 24 miesiąc to nadal tańce i bezproblemowe poruszanie się po cały domu.
Drugi rok Twojego dziecka, to czas w którym nabywa ono nowe umiejętności fizyczne, potrafi stać na palcach, kopać piłkę, biega, czy rysuje proste rysunki. To też czas gdy dziecko wypowiada zdania które składają się z trzech słów, umie również po Tobie powtarzać i jak się okaże, będzie to robić bardzo często.
W drugim roku życia Twoje dziecko coraz bardziej zdaje sobie sprawę, że jest na tym świecie, Twój maluch rozwija się emocjonalnie, a co za tym idzie, może próbować robić rzeczy, które mu zabraniasz. Bardzo lubi przebywać z innymi dziećmi i się z nimi bawić, jest świetnym obserwatorem i bez problemu kopiuje zachowania dorosłych lub starszych dzieci.
A co z naszym dwulatkiem i jego mową?
No właśnie, dziecko dwuletnie teoretycznie powinno już całkiem dobrze radzić sobie w mowie, jednak nie zawsze tak jest, niektóre dzieci mają z tym kłopot.
Często rodziców dwuletniego dziecka zastanawiają się czy ich maluch jest na właściwym etapie w mówieniu. To, że inne dziecko mówi lepiej a inne gorzej nie powinno od razu niepokoić, bo to sprawa bardzo indywidualna. Natomiast jeśli Twoje dziecko ma już 2 lata i nic nie mówi, to powinno Cię to zaniepokoić i należałoby siew takiej sytuacji udać do logopedy na konsultacje. Należy pamiętać, że każde dziecko rozwija się po swojemu. Nie zmienia to faktu, że należy ciągle obserwować nasze dziecko.
Dziecko dwuletnie powinno umieć już wymawiać niektóre głoski, takie jak: b, d, m, p, t czy ś. Zdarza się, że dzieci potrafią wymówić też ,,ć”. Dziecko którego wiek wynosi jakieś 23 -24 miesiące, powinno umieć nazwać domowników, swoje zabawki, otaczające go przedmioty czy zwierzęta. Twoje dziecko w tym wieku powinno znać już około 50 słów, a to już całkiem sporo.
Dziecko w tym wieku może się już uczyć składać wypowiedzi składające się z dwóch wyrazów, jak również próbować budować proste zdania np. mama chodź, tata daj itp. Często jest tak, że nasz słodki dwulatek chce nam coś powiedzieć, jednak brakuje mu słów, wtedy stara się to pokazać, a jeśli to mu nie idzie, często zdarza się, że wybucha w nim złość. Twoje dziecko w tym okresie naprawdę chce już z Tobą rozmawiać, jednak nie zawsze jest to jeszcze możliwe. Jednak nie ma w tym nic złego. Musimy pamiętać, że dziecko ucząc się mowy uczy się jej od nas – powtarza nasze słowa. Dlatego ważne jest dla dziecka wsłuchiwanie się w innych, aby moc coraz lepiej mówić. Pamiętajmy również, że dziecko w tym wieku nie odmienia rzeczowników, słowa, które wypowiada często są zmiękczone lub niewyraźne, jednak normalne na tym etapie rozwoju. Ważne jest to by mówić do dziecka prawidłowo. Bardzo często spotykamy się z tym, że dorośli chcąc być „zabawni” mówią do malucha „sepleniąc”, zniekształcając wyrazy np. kotecek zamiast koteczek itp.
Jeśli dziecko mówi po swojemu, ale widzisz że ciągle się rozwija, to nie powinieneś się o nic martwić na zapas, ale zdecydowanie lepiej jest to skonsultować ze specjalistą, bo może okazać się to zaburzeniem rozwoju. W takich sytuacjach lepiej nie tracić czasu i rozpocząć rehabilitację i pracę z dzieckiem jak najszybciej. Z czasem zacznie mówić coraz ładniej i coraz więcej J Kiedy w ciągu jednej minuty zapyta Cię 10 razy „a dlaczego”, jeszcze zatęsknisz za czasem kiedy tylko gaworzyło J
Natomiast jeśli Twoje dziecko nie mówi lub mówi bardzo mało, używa więcej gestów niż mowy lub jeśli nie używa ani mowy ani gestów wcale, to jest to powód, aby natychmiast udać się do specjalisty. Jeśli dźwięk jego mowy jest dziwny, nie ma kontaktu z otoczeniem, nie próbuje nas naśladować, wtedy powinieneś się tym zainteresować i skonsultować się ze specjalistą. Im szybciej znajdzie się przyczynę takich zaburzeń, tym szybciej można zareagować i zacząć ćwiczyć.
Twój dwulatek skupia się tylko na tym, co dzieje się tu i teraz. Na tym etapie dziecko rozwija się głównie obserwując swoje otoczenie i interesując się konkretnymi bodźcami. Im częściej rodzice pobudzają jego zainteresowania, tym częściej maluch angażuje się w jakieś działania, które pobudzają jego rozwój poznawczy. Aby pobudzać rozwój dziecka staraj się dostarczać mu różnorodnych bodźców – tzn, że zabawki Twojego dziecka powinny mieć różne kolory, faktury i kształty. Dzięki temu będzie ono uczyć się grupować przedmioty według kryteriów wielkości, miękkości. Większość dwulatków uwielbia stawiać wierze z klocków, a potem obserwować jak upada i ponownie ją stawiać. To również świetna metoda nauki cierpliwości dla malucha. Jeśli jednak zaobserwujesz, że Twój dwulatek potrafi na takiej zabawie spędzić dwie/trzy godziny dziennie, to jest to niepokojące i w takiej sytuacji powinnaś to zgłosić swojemu pediatrze. Inną ulubioną zabawą może być wkładanie i wyjmowanie mniejszych elementów z większych pojemników, mazaniu ołówkiem/kredkami/flamastrem (nie tylko na kartce, ale też po ścianach i meblach), czy darcie i zgniatanie papieru. Czasem najfajniejszymi zabawkami są te, które maluch znajdzie w domu – a nie te zabawki kupione w sklepie.
Pamiętaj, że każdy maluch rozwija się własnym tempem. Jeśli niepokoi Cię jakieś jego zachowanie, albo jego brak skonsultuj się ze swoim pediatrą. Kto pyta nie błądzi